فولادهای آلیاژی کربنی عملیات حرارتی پذیر
فولادهای آلیاژی کربنی عملیات حرارتی پذیر گروهی از فولادها هستند که به دلیل داشتن عناصر آلیاژی مانند منگنز، کروم، نیکل و مولیبدن، قابلیت سخت شدن و افزایش استحکام و سختی را پس از عملیات حرارتی مانند آنیل، تمپر و کوئنچ و تمپر دارند. این فولادها به طور گسترده در صنایع مختلف از جمله:
- صنایع ساختمانی: برای ساخت تیرآهن، میلگرد، ورق و …
- صنایع ماشینسازی: برای ساخت قطعاتی مانند چرخ دنده، میل لنگ، شاتون و …
- صنایع ابزارسازی: برای ساخت انواع ابزارآلات
- صنایع نفت و گاز: برای ساخت لولهها و اتصالات
- و …
- قطعات با استحکام بالا: مانند چرخ دنده، میل لنگ، شاتون
- قطعات با سختی بالا: مانند ابزارآلات
- قطعات با مقاومت به سایش بالا: مانند بلبرینگ، یاتاقان
- قطعات با مقاومت به خستگی بالا: مانند فنر
- و …
- استحکام: تا 2000 مگاپاسکال
- سختی: تا 65 راکول C
- قابلیت شکلپذیری: متوسط
- مقاومت به خوردگی: متوسط
- قابلیت ماشینکاری: متوسط
- مقاومت به حرارت: متوسط
- AISI 1045: مناسب برای ساخت قطعات با استحکام و سختی بالا
- AISI 4140: مناسب برای ساخت قطعات با استحکام و چقرمگی بالا
- AISI 4340: مناسب برای ساخت قطعات با استحکام و مقاومت به سایش بالا
- SAE 8620: مناسب برای ساخت قطعات با استحکام و قابلیت ماشینکاری خوب
- DIN 1.7152: مناسب برای ساخت قطعات با مقاومت به خوردگی بالا
بدون دیدگاه